กำลังจะถึงช่วงเทศกาลสงกรานต์ นับๆแล้ว ปีนี้จะเป็นสงกรานต์ครั้งที่ เท่าไหร่ก็ไม่รู้เพราะจำไม่ได้ จะเอาอะไร ขนาดอายุตัวเองยังจำไม่ค่อยได้เลย จำได้แค่ว่าเกิด 2531 เอาไว้ใช้กรอกเอกสารและสมัคร นั่น นู่น นี่ แต่หากมีแบบฟอร์มไหนถามเรื่องอายุ ต้องนับทุกที จะเอาปีมาลบกันเลยก็กลัวผิดตลกดีมั้ย?

สมัยเด็กๆจำได้ว่าสงกรานต์คือช่วงเวลาหนึ่งของปีที่รอคอย รอให้วันสงกรานต์เป็นวันที่แดดร้อนแรง อบอ้าว เพราะจะได้เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน และขอให้ฝนไม่ตก อากาศแจ่มใส ไม่มีมือดครึ้ม เพราะบางปี ฝนจะตกในช่วงสงกรานต์ บางปีมาเป็นพายุเลย ไม่ใช่แค่ฝนตกธรรมดา

รอคอยวันสงกรานต์ที่จะได้ออกไปเล่นน้ำ ได้ออกไปเที่ยว และมันจะเป็นอะไรที่สุดติ่งกระดิ่งแมวมากหากได้ขึ้นท้ายกระบะพร้อมด้วยถังน้ำ และพร้อมพรั่งด้วยอุปกรณ์สาดน้ำ สุดทรงพลัง นับตั้งแต่ระยะการทำลายล้างระยะใกล้ เช่นขันน้ำ ระยะกลาง เช่น ปืนฉีดน้ำ และพวกพลังการทำลายล้างสูงคือ?ปืนฉีดน้ำแบบเด็กบ้านนอกอย่างเราสามารถทำได้เองคือการเอาท่อ PVC มาตัดเป็นลำขนาดพอเหมาะ ด้านหน้าปิดด้วยฝาน้ำปลาล้างสะอาด ซึ่งตอนที่ทำไม่เคยเห็นใครเช็คว่ามันสะอาดมั้ย พันๆด้วยเทป ผ้า หนังยาง เชือก หรืออะไรก็ตามแต่ที่สามารถหาได้ และถัดมาคือการทำด้ามจับที่จะเป็นตัวดันน้ำผ่านออกไปทางฝาน้ำปลา ซึ่งอาจจะทำด้วย ไม้บวกกับผ้าหรืออะไรก็ได้ ซึ่งไอ้สิ่งนี้มันไม่มีวิธีตายตัว คือใครทำอะไรได้ก็ทำเอาตามที่จะเอื้ออำนวย ก็เด็กบ้านนอกอะ เราไม่ได้สนใจหรอกว่ามันจะต้องมีค่าอะไรมั้ย? เราสนใจแค่ว่ามันจะทำให้เราสนุกได้มั้ยแค่นั้นเอง

รู้สึกเหมือนมันจะผ่านไปนานแล้ว นานจนรู้สึกว่าไม่อยากเล่นอะไรแบบนั้นอีกแล้ว ณ ตอนนี้ ตอนนที่อีกไม่กี่ปี ก็จะครบ 30 ปีที่มีชีวิตบนโลกนี้ ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะต้องได้มาคิดถึงอะไรแบบนี้ ไมเคยคิดเลยว่า อีก หนึ่งปี สองปี สามปี สิบปีข้างหน้าชีวิตจะเป็นอย่างไร

เมื่อลองนั่งคิดถึงชีวิตในตอนนี้กับอดีตมันช่างต่างออกไปอย่างไม่น่าเชื่อ ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เมื่อ 15?ปีก่อนเราคงนอนไม่หลับและภาวนาให้ถึงวันที่ 13 เร็วๆ อยากให้ญาติๆ ให้พี่ๆ น้องๆ มาหาเรา ต้องลงมานอนข้างล่างบ้านเพื่อรอรับญาติๆมาจากกรุงเทพ

แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่เลย ตอนนี้สิ่งที่เราต้องการมากที่สุดในวันสงกรานต์คือ ถ้าไม่มีญาติ ไม่มีครอบครัว ไม่มีใครให้ห่วง สิ่งที่อยากทำมากที่สุดคือ พาตัวเองไปอยู่ในที่คนน้อยๆ หรือไม่มีคนเลย อยากนอนริมน้ำ ริมชายหาด อ่านหนังสื่อที่อยากอ่าน ไม่มีเสียงเพลง ไม่มีเสียงรถ ไม่มีเสียงคน มีแต่เสียงลม เสียงน้ำ เสียงต้นไม้ที่เสียดสีกันเพราะแรงลมเท่านั้น ไม่มีใครที่รู้จัก ไม่มีใครพูดภาษาเดียวกับเรา

อยากนอนตอนไหนก็นอน อยากกินตอนไหนก็กิน อยากแก้ผ้าป๋าหำนอนบนชายหาดที่ไม่มีใคร ไม่ต้องแคร์ว่าใครจะมองยังไง ไม่ต้องสนว่าจะถูกกฎหมายหรือไม่ จะมีศีลธรรม ธรรมเนียม ประเพณี ค่านิยม ความเชื่อ ไม่มีศาสนา ห่าเหวอะไร ซึ่งตอนนี้คิดว่าจะเอาศาสนาออกจากบัตรประชาชนอยู่ เพราะรู้สึกไม่มีศานาดีกว่าด้วยการมีศาสนา

อยากนอนให้แดดเผาไปทั้งตัวให้ดำเมี่ยม เผาจนลอก ไม่มีอะไรเหลือเลย อยากไว้หนวดเครายาวเฟิ้ม

อยากนั่ง?นอน เล่น?Guitar?และร้องเพลงโดยไม่สนเมโลดี้และทำนองของต้นฉบับใดๆทั้งสิ้น

อยากแยกร่างออกเป็นสองคนแล้วมัดเชือกไว้ด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกันสัก 2-3 วัน อยากรู้ว่าตัวเราคนไหนจะทนไม่ไหวก่อนกัน

อยากนอนเงียบๆ ไม่ต้องคิดอะไรเลย ไม่ต้องแคร์ใคร แล้วตายอย่างเงียบๆ แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว