คนเราเกิดมาทั้งที
ควรได้พูดในสิ่งที่อยากจะพูด
บอกในสิ่งที่รู้สึก
ทำในสิ่งที่อยากจะทำ

ชีวิตนี้สั้นนิดเดียว
ไม่ช้า เราทุกคนก็ต้องจากกัน
จากเป็นหรือจากตายก็อีกเรื่อง

ไม่มีอะไรคงทน
เกิด-ตาย
พบ-พราก
สุข-ทุกข์
เป็นเรื่องธรรมดา

อย่าเสียเวลาไปกับการโกรธ เกลียด ใครเลย ไม่นานก็ลงไปนอนคุยกับรากมะม่วงทุกราย ไม่ว่าคนที่เราเกลียด หรือคนที่เกลียดเรา

อย่าโทษโชคชะตา ที่เราเกิดมาไม่เหมือนใคร
อยากได้อะไรก็ออกไปไขว้คว้าเอา

อย่าคิดว่าพ่อ แม่ ลูก หรือคนที่เลี้ยงดูติดค้างอะไรเรา ไม่มีใครติดค้างอะไรกัน ทั้งนั้น ดังนั้นอย่ามัวแต่นั่งรอ ร้องขอ อยากได้อะไร ออกไปคว้ามันไว้

อย่าไปสนใจความรู้สึกของคนที่ไม่ได้รู้จักเราดี มากไปกว่าคนที่เรารัก

จงซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเอง

ไม่มีศาสนาที่ดีที่สุด และที่แย่ที่สุด ไม่นับถือ ก็ไม่ควรไปท้าทาย ถ้าไม่เชื่อให้พิสูจน์และค้นหาคำตอบ ไม่ใช่ไปดูหมิ่น

และถ้าไม่นับถืออะไรเลย อย่างน้อยๆ ควรนับถือตัวเองบ้างก็ยังดี