ในวันที่เป็นหวัด
ป่วยอีกแล้ว
-
ป่วยอีกแล้ว
อยากรู้เหมือนกันว่าเวลาที่ไม่มีศาสนาชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
แด่ผู้อันเป็นที่รัก และการจากลา ชั่วนิรันดร์ อันเป็นจุดหมายของสรรพมนุษย์
เพิ่งรู้เหมือนกัน
ชีวิตเปลี่ยนผ่านไปตามบทบาทและหน้าที่ เมื่อหน้าที่ใหม่เริ่มต้นขึ้น หน้าที่เก่าก็จะค่อยๆเลือนหายไป คุณอาจจะเคยเป็นเด็กที่ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อวิ่งไปให้ทันรถเมล์ แต่วันนี้คุณอาจจะมาเป็นคนขับรถเมล์แทนก็ได้ คุณอาจจะรู้สึกเสียดายเล็กๆที่สิ่งที่คุณทำได้ดีที่สุดในช่วงเวลานั้นคือวิ่นทันรถเมล์ ทั้งๆที่คุณสามารถทำได้มากกว่านั้น คุณจำได้รึเปล่าว่าสมัยที่คุณยังเป็นนักเรียน สิ่งที่จะทำให้คุณรู้สึกพิเศษสุดๆในวันที่น่าเบื่อคืออะไร?… อาจารย์ติดธุระ ไปสัมนา ไปไหนก็ได้ ที่ไม่ต้องอยู่อะ ดีใจหมดแหละ แต่นั่งๆคิดดูเสียเหมือนกันเนอะ น่าจะมีเวลามากกว่านี้ ยังจำเพื่อมสมัยอนุบาลได้อยู่บ้างมั้ย…
หลายครั้งที่ก่อนจะหลับตานอน มักจะมีความคิดเข้ามาในหัว เกี่ยวกับชีวิต เกี่ยวกับอนาคต เกี่ยวกับงาน เกี่ยวกับผู้คนที่อยู่รอบๆตัว และมีหลายครั้งที่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย แม้ว่าจะไม่ได้ใช้แรงงานหนักก็ตาม แต่กลับสามารถถอนหายๆใจยาวๆได้หลายๆครั้งพร้อมความรู้สึกอึดอัดที่บอกไม่ถูก และแบบนี้แหละมั้งที่เรียกว่าเหนื่อยใจ