ในมุมของความคิดของคน คนหนึ่ง?มีเบื้องหลังมากมาย มากเสียจนเกินที่คุณจะจินตนาการได้ คุณไม่อาจจะรู้ได้เลยว่า คนที่อยู่ตรงหน้าคุณ เค้าได้พบเจอกับอะไรมาบ้าง
มีอยู่บทเรียนหนึ่งที่โลกใบนี้ได้บอกกับผม มันเป็นสิ่งสำคัญ ที่ช่วยให้ผมเอาตัวรอด และมีชีวิตต่อไปได้ ภายใต้ช่วงเวลาที่ยากลำบากของชีวิตอยู่เสมอ มันไม่มีอะไรหรือใครเลย นอกจากตัวเราเอง คำปลอบใจ การให้กำลังใจต่างๆ มันอาจจะสวยหรู ดูดี มันทำให้ผู้ที่เป็นฝ่ายให้ได้มอบบางอย่างแก่ผู้รับอย่างมีนัยยะ ว่ามันต้องผ่านไปให้ได้ แต่ในที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคำปลอบใจ จากใครหน้าไหน ก็ไม่สำคัญ เท่ากับตัวของเราเอง
มีแต่เราคนเดียวเท่านั้นที่นำพาชีวิตของเราก้าวผ่าน ช่วงเวลาที่ยากลำบากไปได้ และบางครั้งในชีวิต มันเลวร้ายก็อย่าไปโทษใคร มีเพียงตัวเราเอง หัวใจ และสมองของเราเองทั้งนั้น ที่นำพาไปสู่ช่วงเวลาที่ยากเย็น แต่เพียงผู้เดียว มันคือความจริง ของจริง
และมันก็น่าประหลาดใจมากที่ทุกคนก็ผ่านมันมาได้ อย่างไม่น่าเชื่อ จนจำเรื่องราวไม่ได้
แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราจะลืมมันไปเสียหมดเพราะหากลองสำรวจอย่างละเอียด ก็จะรู้สึกได้ว่า มันยังมีร่องรอยอยู่บ้างก็เท่านั้นเอง
แต่มันไม่เคยสูญเปล่า ร่องรอยเหล่านั้น มันได้มอบบางอย่างกลับมา และบางครั้งเราก็ไม่รู้ตัว
และสิ่งเหล่านี้คือเหตุผล ที่หล่อหลอมตัวเราขึ้นมา ผ่านกระบวนการทางความคิด ระดับสติปัญญา และกระบวนการทางสมองมากมาย
เราเริ่มมองกว้างขึ้น ไกลขึ้น เข้าใจมากขึ้น รู้จักยอมรับ และอดทน หน้าที่ ความรับผิดชอบ
การโตเป็นผู้ใหญ่ไม่ได้นับจากจำนวนครั้งที่ครบรอบวันเกิด แต่นับจากจำนวนครั้งที่เรา ให้อภัย จำนวนครั้งที่เราอดทน จำนวนครั้งที่เรายอมรับกับทุกอย่างที่ถาโถมเข้ามา
เราคือคนคนเดียวที่นำพาตัวเราไปที่ไหนก็ได้ ในโลก การที่คุณไม่ได้ในสิ่งต้องการเพราะว่าคุณไม่ออกไปค้นหามัน ไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบเพราะว่าคุณไม่ลงมือทำ เลิกอ้างเหตุผลบ้อบออะไรได้แล้ว แล้วถามว่าอยากจะทำจริงๆมั้ย เข้าใจมากพอหรือเปล่า
เข้าใจหรือยัง
