ถ้าเข้าใจก็คือเข้าใจ แต่ไม่เข้าใจก็คือไม่เข้าใจ ไม่ใช่ว่าโง่หรือไม่โง่ แต่พอไม่รู้ ก็เลยไม่เข้าใจ และไม่ใช่สาเหตุของความโง่ การตัดสินว่าโง่เพราะไม่รู้นั้นทำไม่ได้ เพราะถ้ารู้แล้วไม่เข้าใจอาจจะต้องคิดใหม่ในอีกมุมหนึ่ง อีกทั้งการเข้าใจของทุกคนย่อมมีแง่มุมที่ต่างกันด้วยวุฒิภาวะและประสบการณ์ชีวิต
คนที่โตมากันคนละแบบอาจจะเข้าใจในผลลัพธฺเดียวกันแต่เราไม่รู้หรอกว่าชุดความคิด ความรู้สึก ความกระหนัก จะเป็นไปในทิศทางเดียวกันรึเปล่า เพราะฉะนั้น เราไม่ควรไปตัดสินคนอื่นด้วยเพียงสิ่งที่เรารู้มา สิ่งที่เราเข้าใจ และสิ่งที่รู้สึก เพราะ ท้ายที่สุดในความคิดที่กลั่นกรองมาเป็นคำตอบอาจจะพอสัมผัสได้บ้างว่าอะไรคือ หลัก แก่น กระพี้ ที่ควรใช้พิจารณา
