Memory

ในมุมของความคิดของคน คนหนึ่ง?มีเบื้องหลังมากมาย มากเสียจนเกินที่คุณจะจินตนาการได้ คุณไม่อาจจะรู้ได้เลยว่า คนที่อยู่ตรงหน้าคุณ เค้าได้พบเจอกับอะไรมาบ้าง มีอยู่บทเรียนหนึ่งที่โลกใบนี้ได้บอกกับผม มันเป็นสิ่งสำคัญ ที่ช่วยให้ผมเอาตัวรอด และมีชีวิตต่อไปได้ ภายใต้ช่วงเวลาที่ยากลำบากของชีวิตอยู่เสมอ มันไม่มีอะไรหรือใครเลย นอกจากตัวเราเอง คำปลอบใจ การให้กำลังใจต่างๆ มันอาจจะสวยหรู ดูดี…

ในบางวันที่ได้ใช้เวลากับตัวเอง บางครั้งทำให้นึกถึงบางเรื่องที่เราควรจะทำแต่ยังไม่เคยทำสักที กว่าจะมาเป็นเราได้ในทุกวันนี้ เราผ่านอะไรมาบ้าง? ตลอดเวลาตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมาบนโลกใบนี้ มีคนๆนึงที่เรารักเค้ามากที่สุด และเค้าก็รักเรายิ่งกว่าใครๆในโลกนี้ หลายครั้งในช่วงของชีวิตผมรู้สึกว่าผมโชคดีกว่าใครๆมากมาย ที่มีเธอเคยดูแล เธอคือคนที่คอยสอนให้พูด หัดให้เดิน สอนให้กินข้าวเองได้ สอนให้ใช้ตะเกียบ เธออยากให้เราอิ่มก่อนเธอ กินอาหารที่ดีกว่าเธอ เธอเคยบอกว่าให้เรากินก่อนแล้วที่เหลือให้เธอกินก็ได้ เธอเป็นคนสอนเราทำกับข้าว…

ผมไม่เชื่อในเรื่องของโชคชะตา ผมเชื่อในสิ่งที่เรียกว่าผลของการกระทำ แต่ผมชอบเซียมซีนะ ผมว่ามันทำให้เราประหลาดใจกับสิ่งที่ได้อ่าน เพราะเหมือนมันกำลังเอาสิ่งที่เราอยากเจอมาให้เราอ่าน แค่นั้นเองก็เท่านั้นเอง

ดอกไม้สวยด้วยตัวของตัวเอง ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็สวยงาม ดอกไม้ไม่ต้องบอกใครว่าสวยแค่ไหนและไม่ต้องรอให้ใครมาบอกว่าสวย หากไม่มอง ก็จะไม่เห็น ความงาม ของดอกไม้ แม้แต่เวลาที่ร่วงโรยคนที่รู้ถึงความงามของดอกไม้ก็คือคนที่มองและตัวดอกไม้เอง